Na de vakantieperiode in Oostenrijk eind augustus, waar ik deelnam aan Europa's zwaarste cyclowedstrijd (Öztaler Radmarathon,nvdr), bleef ik met een vervelende vermoeidheid lopen.
Ik dacht dat het oververmoeidheid was en liet daarom mijn bloed prikken. Resultaat: geen afwijkende zaken te bespeuren, geen tekorten of geen laag hematocriet. Al bij al goed nieuws dus.
Het zijn gewoon zware maanden geweest in juli en augustus: twee maal op 14 dagen op en af naar de Alpen en daarna Provence, zware trainingsweken en -weekends, een verhuis en dan nog even naar Oostenrijk om te fietsen. Neem daarbij de drukte op het werk en je krijgt, zoals enkele fietsvrienden mij vertelden, DE dodelijke combinatie voor vermoeidheid.
Sinds begin september bijna niet meer op de fiets en MTB gezeten, alhoewel dat relatief is. Een tiental uur per week, dus wel een halvering van de trainingsuren. Maar bovenal genieten tijdens de ritten. Voorlopig hoeft niets ....
Vanaf volgende week nog even een klein intensief intermezzo en dan het BK marathon in Eijsden op 11 oktober. Als voorbereiding ben ik ook van plan af te zoeken naar Genk voor GP Roel Paulissen.
1 opmerking:
Lastig hoor, al die keuzes. Haal eens diep adem, zet alles op een rijtje, en doe wat je gelukkig maakt.
Een reactie posten