Gisteren stond "officieel" mijn laatste MTB wedstrijd van 2009 op het programma. Na een maandje te hard werken in combinatie met de winterblues, had ik nauwelijks kilometers gemaakt.
Maar aangezien ik reeds ingeschreven was voor Bart Brentjes Challenge (teven BK en NK marathon), toch maar afgezakt naar Eijsden.
Blubber, dat stond ons te wachten. En als er één ding is dat ik niet graag heb, dan is het blubber.
Ik startte in de kopgroep, maar na een 5-tal kilometer merkte ik dat mijn snelheid "nougabolle" was en moest ik onmiddellijk lossen. Ben dan een paar groepjes verder bij een fietskennis terechtgekomen en daar ook gebleven. Tot...ik een eerste maal onderuit schoof bij een afdaling: de renner voor mij ging onderuit en zoals gewoonlijk volgen er dan nog een paar. Het gevolg was dat mijn rechterflank helemaal bloedde, maar ik ging niet opgeven. Zo slecht was ik niet bezig.
Na een tweede smak, nu op mijn linkerzijde, hield ik het na 55 kilometer voor bekeken. Mijn sleutelbeen deed pijn en kon alleen maar hopen dat het de eerste pijn zou zijn en dat ik niet opnieuw moest revalideren zoals in 2008.
Daarmee eindigt mijn seizoen in mineur. Opnieuw een DNF achter mijn naam.
Dit seizoen heb ik slecht één keer, naar mijn gevoel, kunnen presteren zoals het hoorde. Die ene keer werd ik dan ook 4e in de Shimano Fietschallenge en won het combinatieklassement.
Na werken aan de winterconditie en op naar volgend jaar, met tussendoor enkele strandraces.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten