Na La Ventoux vorige week, deze week 3 Ballons op het programma. Vrijdag een uurtje of vijf richting Vogezen, nummer ophalen, losrijden richting de Servance, een uurtje rusten en dan het laatste avondmaal in combinatie met de wedstrijdaanpak. Kort en bondig: rij elkaar er in het begin niet af :-)Zaterdagochtend aan de start veel Veltec'ers rondom mij, samen met de andere grote tenoren en favorieten. Mijn eerste 3 Ballons werd op gang geschoten en zo ging het rustig richting Servance. Af en toe een beetje zigzaggen op de Servance om een aantal tragere klimmers voorbij te rijden, een tweetal lekke banden gezien en vooral een harde knal gehoord. Niets aan de hand, mijn focus was en bleef in de kopgroep.
Ik verwachtte heel wat van deze wedstrijd, gewoon omwille van het feit dat ik in januari deze wedstrijd al in mijn hoofd gestoken had en ik in het middengebergte mijn power iets meer kan uitspelen. Top 10, top 5,...wie zal het zeggen? Ik had geen ervaring met deze wedstrijd en wist dus niet echt wat me te wachten stond.
Op Col d'Oderen stuurde ik Sander even vooruit om voor zichzelf drinken te halen, zodat hij makkelijk kon aansluiten voor de afdaling. Ook ik schoof naar voor, zodat alle Veltec'ers in de kopgroep makkelijk de bevoorrading konden doorkomen. Iets meer met de neus in de wind ivm de concurrenten...zou het kwaad kunnen voor die paar kilometer?
Richting Grand Ballon een plasje gedaan, want grote favoriet Bart Bury deed het ook. Nadien samen opgeschoven en ik koos ervoor om het tempo toch wat de hoogte in te knallen, zodat de groep wat kleiner werd. Helaas moest Oege daardoor lossen, mede door zijn gehavende schouder.
In de mist reden we de Grand Ballon op en de afdaling was een maat voor niets. Alhoewel, één ontsnapte renner moest niet wachten voor het rode licht beneden en weg was de vogel op dat moment. De Hundsruck was voor mij twee kilometer te lang, maar ik kon gelukkig (mits een forse inspanning) terugkomen in de kopgroep. Toen kwam de laatste Ballon (Alsace) er reeds aan en deze was ook een drietal kilometer te lang voor mij en mijn teammaat Bas.
Samen reden we de laatste 55km kop over kop in het glooiende landschap met als toetje La Planche des Belles Filles. Omdat we iets minder strak gereden hadden in het tussenstuk na de Alsace, kon ik makkelijk de laatste klim op en nog een tweetal renners inhalen. Uiteindelijk een 8ste plaats (net als in La Ventoux) en 4e in mijn categorie in 6u39m. Best tevreden met deze uitslag in mijn eerste 3 Ballons, maar meestal is alleen de winnaar helemaal tevreden. Er zijn nog een aantal verbeterpuntjes: iets te veel met de neus in de wind gereden toen het niet moest, of voorlopig een maatje te klein voor deze grotere cyclo's? De toekomst zal het wellicht wel uitwijzen.
Meer verslagen van de Veltecarmada op http://www.veltec-granfondo.nl/
Geen opmerkingen:
Een reactie posten