Eén week na 3 Ballons, stond GFEM op het programma: een wedstrijd die mij ook wel moet liggen, maar na wederom een drukke en zware werkweek met weinig slaap en training, toch mentaal opnieuw op niveau.
Vooraf gezien was een podiumplaats haalbaar geacht en werd ik door sommigen als één van de schaduwfavorieten aanschouwt, maar een wedstrijd loopt niet steeds zoals je wil.
Ik spotte topfavoriet Bart Bury niet onmiddellijk in zijn gebruikelijke tenue, maar zag op kop van de wedstrijd wel een renner die dezelfde klimstijl had. En inderdaad, Bart reed gewoon in een ander schirt.
Vroeg in de wedstrijd liet Bart aan de organisatie en een aantal renners weten dat hij zijn registratiechip verloren had bij een manoeuvre aan zijn overschoenen. Op die manier kon er geen discussie zijn achteraf. Dit is ook de reden waarom Bart niet in de uitslag opgenomen staat: http://www.chronorace.be/web2/Classements/ListeRapports.aspx?eventId=5733781340161
Op de tweede helling (Côte de France) ging het tempo al flink de hoogte in en werd al een groep afgescheiden. Ik deed opnieuw (misschien iets te veel en te vroeg) mijn deel van het werk. Kort nadien brak een wolkbreuk los boven onze hoofden, waardoor de afdalingen echt gevaarlijk werden (enkele valpartijen, maar zonder veel erg). Ralp Desivescourt had toen al het hazepad gekozen en wij maakten ons nog weinig zorgen. Iets frisser weer heb ik liever, maar regen...hmm, liever niet. Maar toch voelde ik mij mentaal sterker worden omdat ik graag een harde wedstrijd. Mijn benen voelden met deze regen niet meer zo soepel aan en daarom besloot ik op Côte de Fays door te gaan. Ik merkte dat slechts een handvol renners goed bleven volgen en dat de anderen het moeilijker hadden. Nog voor de Chambralle reden we met een vijftal renners weg in de achtervolging op Ralph, maar werden we even verkeerd gestuurd, zodat we van vooraf aan konden beginnen. Opnieuw met een groep van 50 de Chambralle op, waar Bart doortrok. Enkel Bart Deurbroeck volgde en ik kon later aansluiten. In mijn zog nog twee andere renners (Frederic Glorieux en Jos Wolfkamp) en zo onstond het definitieve plaatje.
We draaiden rond en konden in de 40 "vlakkere" kilometers de achterstand van 3min30sec ophalen en reden met 6 de laatste heuvelzones in, met Coutisse, Haut Bois, Bonneville, Aguesses en Bouhisseau). Ik was toen al lang blij dat ik er nog bij zat, want kreeg in het steile stuk van Haut Bois meermaals krampen in de benen. Bart liet weten dat hij niet van plan was te demarreren, maar op zich moest ik daar geen rekening met houden aangezien er nog andere renners konden demarreren.
Ik overleefde en nam mijn laatste suikers richting Huy. Ondertussen waren we op de laatste hellingen Frederic Glorieux verloren en deed ik relatief weinig kopwerk. Ik vreesde dat ik bij de eerste de beste helling opnieuw krampen zou krijgen en er sowieso afgekegeld wou worden.
Er gebeurde ook niets op de Ben-Ahin en zo daalden we richting Huy voor de laatste beklimming: met 5 begonnen we aan de laatste 1300 hoogtemeters van de dag, en al snel merkte ik dat Bart Bury en Bart Deurbroeck nog soepeler klommen. Op het steilere deel van de Muur van Huy koos ik voor het langste traject, maar kon meer snelheid behouden omwille van iets minder steil. Daardoor reed ik opeens op de derde plaats, met Bart Deurbroeck in het vizier. Met nog enkele hectometers te gaan, kwam ik op een vijftal seconden, maar dichter geraken lukte me niet meer. Achter mij had Ralph het ook opgegeven om mij nog bij te halen en kwam ik op het podium terecht.
Mijn doelstelling in mijn eerste Veltecjaar had ik bereikt, waarmee er toch wel wat druk van me af valt: ik was de afgelopen weken niet slecht bezig, maar had mezelf toch wel hoge verwachtingen vooropgesteld begin 2010. Nu komt de bevestiging dat ik ook wel in staat moet zijn om op regelmatige basis mee te strijden voor een ereplaats,...
Hierbij een aantal links naar andere (cyclo) sites waar meer info over deze (eerste) nieuwe editie van GFEM terug te vinden is:
Als slot ook een dikke pluim voor de organisatie, die deze cyclo voor een eerste keer organiseerde. Je kan hierover lang napraten, maar ik vat het liever in één zin samen: "zo hoor je een cyclo te organiseren, dit is top!". Wat zaterdag gebracht werd, is nooit eerder vertoont in de Benelux op cycloniveau.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten