Vandaag met een zevental Veltec'ers (zowel GF1 als GF2) aan de start van de toertocht Sean Kelly op de Baraque Fraiture: een jaarlijkse afspraak in de aanloop naar de Ötztaler of Criquelion.
Het eerste uur had meer weg van "La Route Dégradée", as usual. Maar vanaf de eerste klimmen, was dit snel vergeten. Ik had me ook degelijk vergist van seizoen, want was vertrokken met een onderhemd lange mouwen en een shirt lange mouwen. En een windstopper daarbovenop mocht natuurlijk niet ontbreken!
Blijkbaar verkeerde info gevolgd, gehoord, gezien uit Vlaanderen. Maar Wallonië is nu éénmaal het tegenovergestelde. Vandaag toch: warm...
Ik merkte op dat mijn supercompensatie uit de Alpen toch niet zo supercompensatie was, of was Bas gewoon sterk? Ik kon makkelijk de grote plaat ronddraaien, maar Bas reed (as usual) zo makkelijk. Eens de eerste honderd kilometer voorbij, en het extra lusje Stockeu, begon ik mijn stilaan echt in mijn sas te voelen.
Ik had er wel zin en en toen er een Landbouwkredietrenner, alias Sven Nys, voorbijkwam, pikte ik gretig aan. Ik reed bergop mee en liet Sven achter mij....maar Sven was mijns inziens simpele D1-D2 (of Z1-Z2, zoals je wil) training aan het afwerken.
Maar wel leuk: één van mijn idolen, niet toevallig ook een mountainbiker. Het is alsof al mijn idolen, uitgezonderd van God-VDB, uit het mountainbikemilieu komen, maar het ook op de weg goed doen: Cadel Evans en Sven Nys.
Training afgewerkt zoals het hoort en zondag gewoon "doorhalen"!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten