Van 14 tot 22 maart had ik een stage in de omgeving van de Mont Ventoux voorzien om het seizoen nog wat beter voor te bereiden. Even weg uit de regen en op naar de zon!
Bij aankomst in Malaucène was de zon inderdaad van de partij. De hele week was het om en bij de 23°C, maar het voelde nog warmer aan. Enkel de laatste twee dagen dacht een "Mistralwindje" er anders over.
Deze stage was georganiseerd door Edith haar team, Veltec Team Granfondo, en ik maakte er (als fietstoeristje) gebruik van om even mee te trainen met deze berggeiten.
Na kennis gemaakt te hebben met alle renners, kregen we het programma van de komende week voorgeschoteld. Niet zomaar kilometers vreten, maar uitgebalanceerd en in functie van "uren".
Na een hersteltraining (na een dagje in de wagen), wisselden we kracht-, interval- en duurtrainingen nauwgezet af. Daarbij begeleide Jan Winters het team steeds met de volgwagen.
Op het einde van de week, mochten we alle remmen losgooien op de Mont Ventoux. Een klimtijdritje tot Chalet Reynard (ongeveer 6km voor de top), aangezien de top nog steeds van sneeuw voorzien was. Ook al voelde ik mij relatief leeg van de zware opeenvolging van trainingen, ik deed het zo slecht nog niet. Ik was nu 4 minuten sneller aan Chalet Reynaert in vergelijking met vorig jaar in juli, waar ik in bloedvorm was (of tenminste dacht dat ik al goed was). Mijn persoonlijke besttijd op de Mont Ventoux (1u 18min), zal dus zeker niet lang meer standhouden.
Ik merk nu dat ik steeds groei en hopelijk kan ik die groeicurve nog een paar jaar doortrekken.
Het spijtige van deze stage was wel dat ik de teamvoorstelling van mijn eigen mountainbiketeam miste op 21 maart. Hierbij een link naar de persvoorstelling met enkele foto's: http://www.mountainbike.be/algemeen/actueel.php?subaction=showfull&id=1237668340&archive=&start_from=&ucat=1&
Bij aankomst in Malaucène was de zon inderdaad van de partij. De hele week was het om en bij de 23°C, maar het voelde nog warmer aan. Enkel de laatste twee dagen dacht een "Mistralwindje" er anders over.
Deze stage was georganiseerd door Edith haar team, Veltec Team Granfondo, en ik maakte er (als fietstoeristje) gebruik van om even mee te trainen met deze berggeiten.
Na kennis gemaakt te hebben met alle renners, kregen we het programma van de komende week voorgeschoteld. Niet zomaar kilometers vreten, maar uitgebalanceerd en in functie van "uren".
Na een hersteltraining (na een dagje in de wagen), wisselden we kracht-, interval- en duurtrainingen nauwgezet af. Daarbij begeleide Jan Winters het team steeds met de volgwagen.
Op het einde van de week, mochten we alle remmen losgooien op de Mont Ventoux. Een klimtijdritje tot Chalet Reynard (ongeveer 6km voor de top), aangezien de top nog steeds van sneeuw voorzien was. Ook al voelde ik mij relatief leeg van de zware opeenvolging van trainingen, ik deed het zo slecht nog niet. Ik was nu 4 minuten sneller aan Chalet Reynaert in vergelijking met vorig jaar in juli, waar ik in bloedvorm was (of tenminste dacht dat ik al goed was). Mijn persoonlijke besttijd op de Mont Ventoux (1u 18min), zal dus zeker niet lang meer standhouden.
Ik merk nu dat ik steeds groei en hopelijk kan ik die groeicurve nog een paar jaar doortrekken.
Het spijtige van deze stage was wel dat ik de teamvoorstelling van mijn eigen mountainbiketeam miste op 21 maart. Hierbij een link naar de persvoorstelling met enkele foto's: http://www.mountainbike.be/algemeen/actueel.php?subaction=showfull&id=1237668340&archive=&start_from=&ucat=1&
Geen opmerkingen:
Een reactie posten