zondag 2 mei 2010

De overwinning in het achterhoofd

Was ik klaar om te winnen: ja! Waren mijn benen er klaar voor zondag: twijfel. Heb ik gewonnen: neen. Voilà, de conclusie is gemaakt.

Hier het relaas van de voorbereiding op de SFC 2010:
Op zaterdag nog een korte intervaltraining om de spieren op spanning te brengen voor de SFC op zondag. Daarna op enkele minuten tijd, na een grondige poetsbeurt natuurlijk, de BMC Pro Machine omgevormd van een "race" naar een "climb" Machine.
Na een familiebezoek zaterdagnamiddag doorgereden naar Vaals om een nachtje op hotel door te brengen met een aantal teamleden. Bas, Oege en ik sliepen op één kamer: Oege koos het kampeerbed en Bas en ik mochten het grote bed delen. Daarmee konden we toch wat rustiger naar het ontiegelijk vroege startuur (7 uur!!) toeleven . Alhoewel, tegen een uur of elf pas echt klaar om te slapen en er om 5 uur terug uit.
Vol zelfvertrouwen stonden we met het Veltec Team Granfondo 1 & 2 aan de start. Tot onze verrassing, kwam er nog een aap uit de mouw: de eerste drie van de zes af te leggen ronden, moesten onder begeleiding gebeuren (lees: geneutraliseerd) tegen een snelheid van 35km/u...wat een afknapper! Daar ging onze tactiek om de wedstrijd vanaf ronde één hard te maken.

Enfin, veel konden we niet veranderen en dus bleven we mooi vooraan tot de "echte" start. Onmiddellijk ging er een renner (Anthony S.) vandoor, maar we lieten rustig begaan: niet te veel laten uitlopen en alles zou zichzelf wel oplossen. Anderhalve ronde voor het einde kwam alles terug bij elkaar en ging Dirk (GF2) tempo maken. Zonder Dirk zijn bedoeling viel er een gaatje en Bas glipte, samen met een viertal renners, mee. Oege en ik zaten daarna constant op de eerste rij om af te stoppen en te reageren op iedereen die probeerde te ontsnappen. Hans Nuyens probeerde het een aantal keer en samen konden we misschien wel weg rijden naar de koplopers, maar ik wilde het niet wagen om op zo'n manier alles en iedereen terug te brengen. Veltec was met twee vooraan, en het zijn twee hardrijders die je niet snel terugpakt.
Net voor het ingaan van de laatste ronde raapten we op de Camerig een aantal koplopers terug in, die geparkeerd stonden...Toen wist ik al dat het goed ging komen voor Veltec.

Jawel, Bas won voor teammaat Dirk en ik eindigde zesde, net na Thijs Al. Oege zorgde, met zijn negende plaats, voor een toptien met vier Veltec'ers. Ook Valentino van GF2 reed een mooie 14e plaats! Bij de dames werd Judith knap tweede!
Door de ploegtactiek perfect uit te voeren, is er een sterke collectieve prestatie neergezet. Helaas zal ik nooit weten als ik vandaag in staat was om te winnen. Mijn benen waren niet goed, maar ook niet slecht; ik heb één ronde lang veel energie gestoken in het anticiperen op "ontsnappers"; maar ik was niet mee wanneer het moest, zo simpel is het! Het belangrijkste voor mij is en blijft: het team moet presteren, ongeacht wie van het team wint.

Eén ding weet ik alvast: slecht sta ik er duidelijk niet voor, maar de echte vorm komt pas met een lekker zonnetje....en dat ontbrak echt wel vandaag.

4 opmerkingen:

Anoniem zei

Proficiat met jullie prestatie! Die zesde plaats mag er zeker wezen hoor, je bent de laatste paar jaar toch enorm gegroeid. Ik ben benieuwd naar het vervolg.

Marcus

Unknown zei

Chapeau Fred, zo'n knechtenlivrei voor een competitiebeest als jij, hieruit ga je energie puren voor de komende cyclo's

Chus,
Sokko

Steven zei

Proficiat Fredje, Net na Thijs Al... Nog niet aan veldrijden gedacht? goede cyclist én mountainbiker moet dat toch kunnen? ;-)

Frederic Coopman zei

@Sokko:teammaten zouden hetzelfde doen/gedaan hebben, mocht ik vooraan gezeten hebben.

@Steven: laat ik het dit jaar maar even bij één ding houden. Vorig jaar tegen het einde van het seizoen uitgeblust omwille van combinatie MTB-cyclo.
Daarenboven vrees ik dat ik na dit jaar niet meer de "loper" zal zijn die ik ooit was in strandraces. En dat moet je ook kunnen in veldrijden hé.
Eén ding tegelijk.