vrijdag 8 april 2011

Ronde Van Vlaanderen 2011: een gevoel

De start in Brugge was nu niet echt perfect te noemen: 45 minuten wachten op een startnummer voor Edith, een ommetje van 20 kilometer nog voor de eerste bevoorrading (ik was ergens verkeerd gereden na een sanitaire stop). En geen peloton om me de eerste 80 kilometer in te nestelen na mijn sanitaire stop. Dit vooral omdat ik verkeerd gereden was.
Daarnaast twee kompanen die een aantal uur op ons stonden te wachten in Kruishoutem, na onze vertraging. Enfin...miserie troef.
Maar toen mochten we de Vlaamse Ardennen in. Geen onbekend terrein maar toch anders, zo één dag voor de profs.

De grote massa op het parcours was al verdwenen door onze late doorkomst en daardoor geen problemen om de Koppenberg, Taaienberg, Paterberg, Muur, Bosberg,... Dus zonder voet aan de grond te zetten, alle hellingen op.
De weergoden waren ons meer dan gunstig gezind en achteraf was er geen gedachte van: "ik heb deze Ronde nu één keer volledig gereden en nu dus nooit meer". Neen, blij dat ik als wielertoerist minstens één keer in mijn wielerleven deze 260 kilometer (door mijn ommetje iets meer :-p ) in de benen had.....en misschien volgend jaar opnieuw.

Als afsluiting een aantal mooie impressies en persoonlijke shots..

Geen opmerkingen: