Na twee wedstrijden op rij enkele keren lek gereden te zijn, met een DNF achter mijn naam (of in Ardennes Trophy met een pover resultaat), heb ik gisteren een wedstrijd kunnen uitrijden zoals het hoort. Toch wel spijtig van deze kleine voetnoot: mijn benen trokken op niets!!
De analyse luidt: te zware trainingsarbeid in aanloop naar een lastige wedstrijd (donderdag tempo-interval en vrijdag verkenning XC parcours). De eerste 30km kon ik zondag echt niets: geen "fluitje" kracht in de benen en jan en alleman die mij voorbijreed. Mijn snelspanner had ik niet voldoende aangespannen, waardoor ik daarvoor ook nog even diende te stoppen en mijn moraal nog wat lager zakte.
MAAR na 3u10min wedstrijd (heb het echt bekeken op dat moment, haha) kreeg ik het gevoel in de benen dat ik zou moeten hebben. Ondertussen had ik een paar minuten achterstand opgelopen op ploegmaat Wouter (Tim was nog verder weg) en heb in 40 "dolle" kilometer deze achterstand goedgemaakt.
Dat ik na 100km een klop van de hamer kreeg, zal wel met deze inspanning te maken gehad hebben, maar ik was al blij dat ik zonder pech aan de finish kon langskomen. Alhoewel ik teleurgesteld was in mijn tijd, overweegt de geruststelling dat het niet aan mijn conditie ligt.
De komende weken wat rustig aan doen om mijn "fietsblues" achter mij te laten.
Komend weekend stond PK XC op het programma, maar om bovenstaande reden, laat ik deze misschien links liggen.
Van begin augustus tot eind oktober zal ik zo goed als elk weekend een marathon rijden, dus nu even adempauze inlassen. Mijn eerste piek lag begin mei met SFC combiklassement en het is ook logisch dat ik dat niveau niet kon blijven aanhouden.
Fotookes: http://picasaweb.google.com/frederic.coopman08/RDHF2009#
Geen opmerkingen:
Een reactie posten