Vanavond met Alexander (aka A95), Pascal en zus van A95 afgesproken om het parcours van het Provinciaal Kampioenschap in Moerbeke even te verkennen. Is totaal niets voor mij, dat XC parcours. Maar wie niet waagt, blijft maagd. Dus ikke mooi in het wiel van Alexander en vooral "stelen" met de ogen hoe die door de bochten rijdt (lees: vlamt). Man, kan er een serieus puntje aan zuigen ze hoe die dat flikt.
Na de onwennige eerste rondjes, begon het zelfvertrouwen wat te stijgen en liet ik me ook wat vliegen en hangen in de bochten. Lekkere bandenschuivers (zonder zelf uit te schuiven) op het -over het algemeen- droge parcours. Dit ondanks de vele regenval van afgelopen dagen.
Heb mij tot op heden nooit echt aan XC gewaagd en zal ook nooit mijn ding worden, maar heb nu toch aan de lijve mogen ondervinden hoe intensief dit wel is. De beentjes waren met momenten mooi aan het verzuren, in de gedraai en het optrekken van bocht na bocht.
Het PK ging eerst enkel voor aspiranten doorgaan, maar Pascal heeft blijkbaar goed gelobbyed, waardoor ik toch ook op zondag aan de start kan komen. Omdat dit pas deze week definitief geworden is, had ik op zaterdag wel al andere fietsplannen. Maar dan maak ik er maar een intensieve tweedaagse van. Ik heb het op de Shimano Fietschallenge al bewezen dat dit haalbaar is, maar zal nu toch intensievere "koek" zijn. Ga veel "bookes" mogen eten volgend weekend...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten