The V-Eeling

Iedereen kent het wel. Als je nu profrenner, wielertoerist of fietsfanaat bent, het gevoel is één van de belangrijkste dingen dat er is. Ook bij mij is het zo: de kledij, de bril, de helm, de fiets, het materiaal: alles moet tiptop in orde zitten en staan. Bij aankomst in Benidorm, een stage die Edith en ik privé voorzien hadden, namen we de fiets uit de fietskoffer. Alles leek OK, maar na een eerste ritje bleek dat mijn derailleur toch een kleine tik gekregen had. Na de rit was ik echt niet om aan te spreken. Want als er één iets niet in orde zit of staat, dan ben je liever niet in mijn buurt. Naast de fysieke beleving, is de mentale beleving even belangrijk voor mij. Als ik mij niet vergis, heb ik ooit eens gelezen dat fietsen 70% met het hoofd gebeurt: strategie, tactiek en mentaal de tegenstander beloeren en eventueel kraken. Het gebeurt dus niet allemaal met de benen en het materiaal! Enfin,“una hora” later kreeg ik te horen dat enkel mijn derailleurkabel gekraakt was en ik kon opnieuw verder. En dus ook opnieuw rust in mijn hoofd.
De trainingsweek begon met wat minder weer, alhoewel…13 graden en een beetje regen is nog altijd anders dan de Belgische vriestemperaturen. De daaropvolgende dagen waren een stuk beter met veel zon, maar een stevige wind. Tijdens het weekend veranderde het weer in slechte zin, maar daarover lees je meer in het volgende stukje!Het was ons eigenlijk allemaal eender, zolang we maar meer konden trainen dan we in België waren gebleven. En aan de weersvoorspellingen die we hier op TV te zien kregen, is het een makkelijke klus gebleken, tot spijt wie het benijdt in België en Nederland.