Zo klonken de beroemde scheldwoorden van "Polleke" uit Merlina. Maar heb ze deze avond ook meer dan eens gebruikt.
Bij het losfietsen merkte ik op dat mijn achtertube verdacht slap begon te worden. Is relatief normaal om met minder druk te rijden, maar koos het zekere voor het onzekere. Ik passeerde langs mijn ouderlijk huis en pompte de tube wat op toen de tube het begaf door een ferme insnijding in de tube.
Het was gedaan met de "leute" na amper een uurtje en 32 kilometer: mijn ouders brachten me huiswaarts en ging snel aan de slag....andere wielen, remblokjes vervangen en cassette verwisselen.
Maar ook daar liep het mis: het hukpstuk om de cassette los te krijgen begaf het. En daar stond ik dan voor de tweede keer in minder dan een paar uur. Ik belde fietsbuddy Hendrik, die amper twee huizen verderop woont-waarom denk je dat we juist hier komen wonen zijn ;-)- om zijn hulpstuk even te lenen.
Eind goed al goed zeker....alles vervangen en zodoende kan ik morgen toch gaan trainen in de Voerstreek.
Morgen dus even wat langere klimmen en volgende week opnieuw de Vlaamse Ardennen in, gevolgd door de teamtraining in de Ardennen op zondag.
1 opmerking:
ik zei nog dat je niet met je tubewielen mag trainen, dat worden dure ritjes zo :)
Een reactie posten