maandag 12 september 2011

Eigen schuld, dikke bult

Wat valt er nog te zeggen? 
Hoeveel keer heeft de nuchterheid afgelopen zaterdag mijn dag verknald? Vorige jaren zou ik het hoofd laten hangen hebben. Nu overwon realisme. Echt verknald was mijn zaterdag dus niet, enkel de teleurstelling in het "zijn". De klok terugdraaien lukte toch niet meer.


Of hoe het begon...
Zaterdag nog een laatste training afwerken in de Vlaamse Ardennen, met zeer goede benen en dito wattages. Ook Edith zag ik makkelijk peddelen. Bij het oversteken van de laatste brug met kasseien, wou ik toch nog even doortrekken. Geen slim plan, achteraf gezien. De snelheid was te groot in de bocht, waar de kasseien nog vochtig waren. Een zware schuiver tot gevolg. Van 45 naar 0 in 3 luttele seconden. Letterlijk kasseibrand op de rechterzijde, gebroken pad en rechtershifter afgebroken. Daar ging mijn WK op in de regen.


Maar toch...
Zondag 13.30u start van het WK in Stavelot. Afgezakt met de Concorde reservefiets die sinds de winter niet meer van de rollen gekomen was. Zaterdag snel afstellingen van Wilier even afgestemd, en de pijn verbeten op weg naar Stavelot.
Bij aankomst regen, en nog meer regen. Na de smak een dag eerder, het signaal om sowieso niet te starten. Rond 12.50u was de regen zo goed als verdwenen en overwon het "fietsinstinct"....ik start en zie wel wat het wordt. Sowieso voorzichtig dalen, nam ik me voor.
Als snel werd duidelijk dat de pijn en sporen van een val altijd iets achterlaten in het lichaam. Ik zou een anoniem WK rijden, maar vooral uitrijden. Na de eerste passage (70km) wou ik ophouden, maar opnieuw overwon het "fietsinstinct" en vond ik het jammer om niet nog een klein uurtje verder te rijden om de 107km te volmaken.


Het jaar van de val
Ik zal nooit weten hoe het geweest was met mijn vertrouwde Wilier, zonder val, zonder pijn, ...
Net zoals 3 Ballons, Gran Fondo Eddy Merckx, GF du Mont Blanc, waar ik afgelopen jaar ten val kwam of er de gevolgen van droeg.
Wat ik wel weet is dat het fietsen gewoon een passie blijft en daar sommige zaken gewoon ondergeschikt aan zijn. Iedereen fietst met zijn eigen ambities en helaas lagen mijn ambities zondag gezien de omstandigheden een stuk lager. Maar onderweg heb ik evenveel genoten!

Geen hooggespannen ambitie, maar een blik op het gebeuren

Geen opmerkingen: