Helaas zijn fysieke pijnen van doorslaggevender belang dat een conditie peil. Dit heb ik aan de lijve ondervonden.
Sinds de GF Eddy Merckx ging het stukken beter met de rug, gezien de oorzaak ook aangepakt was. Maar toch had ik het gevoel dat mijn conditie peil letterlijk geleden had onder deze fysieke klachten: echt vol doortrainen heeft er een viertal weken niet ingezeten en rustige trainingen waren aangewezen.
Daarom verbaasde het me eigenlijk ook wel dat mijn Maratona uitslag, met een evenaring van mijn 12e plaats in 2011. Het begon nochtans niet zo goed als ik verwacht had, met een lastige beklimming van de Pordoi: het ging opnieuw superhard waardoor ik de rol moest lossen. Ik maakte niet dezelfde fout als in 2011 door tussenin te blijven hangen en liet me uitzakken naar het eerstvolgend peloton. Daar kwam ik teamgenoot Kenny tegen die, met een hoger startnummer gestart, gebruik maakte van de iets tragere beklimming van de kopgroep op de Campolongo. Natuurlijk was Kenny ook als een komeet naar voor geschoten.
We bleven zij aan zij tot na de afdaling van de Giau (daar hadden veel van onze mederenners de shortcut naar de mediofondo reeds genomen), waar ik het moeilijk kreeg. Toch niet echt tevreden van het conditiepeil? Op de laatste beklimming (Falzarego) moest ik Kenny laten lopen, maar ik bleef hem in het vizier houden en kwam iets dichter bij de top van de Valporola. In de afdaling en het laatste stuk richting Corvara sloot ik opnieuw aan bij een groepje waar Kenny ook in zat. Eén kilometer voor het einde, begon mijn sprint waarbij niemand echt reageerde. Kenny overwoog even mee te springen, maar hield de benen stijf bij het zien van een soortgelijk shirt ;-). Een les die ik vorig jaar geleerd had: de eerste persoon die in de laatste kilometer weg sprint, blijft weg. Niemand wil namelijk de kastanjes uit het vuur halen om dan alsnog door de rest ingelopen te worden.
Kenny won de sprint achter mij, maar wist sowieso voor mij te eindigen gezien zijn nettotijd. Bas reed ook een dijk van een wedstrijd en werd 6e. Hij kon lang gelijke tred houden met Michel, die uiteindelijk knap 3e werd. Edith maakte de collectief sterkte prestatie compleet door voor de tweede maal op rij te winnen bij de dames.
In 2012 werd er trager gereden. Het warme weer speelde velen parten. In de Alpen zal het meer dan waarschijnlijk een stuk frisser zijn.Wilier Veltec Team Granfondo reisde maandag door naar La Marmotte. Ik dronk 2,5 liter water, 1 liter energydrank en reed 1200 kilometer huiswaarts. Onderweg was het wederom warm...
De volledige uitslag: http://services.datasport.com/2012/velo/maradolo/RANG215-001.HTM
Een fotoreportage van Sportograf: https://picasaweb.google.com/frederic.coopman08/MaratonDlesDolomites2012
